Ιταλία: Εκλογή Ναπολιτάνο…και στο Δημοκρατικό κόμμα άνοιξε η πιο σκληρή σύγκρουση.

Γράφει ο Θοδωρής Αγγελόπουλος

Παρά τις πρώτες δηλώσεις του, ότι δεν θέλει και δεν θα είναι υποψήφιος για δεύτερη επταετία, ο 88χρονος (πρώην ν.2 του κομουνιστικού κόμματος) Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο επανεξελέγη Πρόεδρος της Ιταλίας με τις ψήφους των κομμάτων της δεξιάς του Μπερλουσκόνι, της αριστεράς του Μπερσάνι και του κέντρου του Μόντι.

Αντίθετος σ’ αυτή τη πρόταση ΄΄χυλός΄΄ όπως την αποκάλεσε, ήταν ο Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος πρότεινε μια προσωπικότητα υψηλού κύρους προερχόμενη από το χώρο της αριστεράς, ενός στοχαστή της Ενωμένης Ευρώπης και σημαντικό συνταγματολόγο, τον Στέφανο Ροντοτά. Καμία ανταπόκριση από την ομάδα του Μπερσάνι.

Για μίνι πονηρό πραξικόπημα των παρωχημένων κομμάτων κάνει λόγο ο Γρκίλο και γεμίζουν οι πλατείες με χιλιάδες πολίτες που διαμαρτύρονται για τις πολιτικές εξελίξεις που φέρουν τη σφραγίδα των επιλογών του Μπερσάνι.

Στην Ιταλία μετά τα γεγονότα του Σαββάτου αποδείχτηκε ότι το υπάρχον κομματικό σύστημα δεν μπορεί να παράξει πολιτική και  η πολιτική  δεν μπορεί να στηρίξει τους δημοκρατικούς θεσμούς τόσο όσον αφορά στην εκλογή Προέδρου όσο και στη δημιουργία κυβερνητικού σχήματος.

Ζήσαμε αυτές τις ημέρες, στην Ιταλία, τη βαθειά κρίση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας όπως ποτέ άλλοτε.

Οι τρεις δυνάμεις που στήριξαν την δεύτερη εκλογή Ναπολιτάνο (Μπερλουσκόνι-Μπερσάνι-Μόντι) είναι οι τρεις πολιτικές δυνάμεις που στην ουσία ηττήθηκαν στις εκλογές του Φεβρουαρίου.

Η μεγαλύτερη κρίση όμως αφορά στο Δημοκρατικό Κόμμα και στην αριστερά. Το απόλυτο χάος στους κόλπους της

Λες και η αριστερά, με την ιστορία και την κουλτούρα της, δεν διέθετε μια άλλη προσωπικότητα να προτείνει, πάνω στην οποία να χτίσει συμμαχίες και πλειοψηφίες, είτε στις πρώτες τρεις ψηφοφορίες όπου ήταν απαραίτητα τα 2/3 των εκλεκτόρων είτε στην τέταρτη ψηφοφορία όπου αρκούσε η απλή πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου, δήλωνε ηγετικό στέλεχος του ΔΚ.  Είναι γνωστό  ότι στο ΔΚ αρκούσαν μόλις επτά ψήφοι, πλέον των 497 που διέθετε, για να φτάσει τον μαγικό αριθμό των 504 εκλεκτόρων για να εκλέξει Πρόεδρο.

Άλλωστε συμβιβαστικές λύσεις, σε καθαρές προτάσεις, τις είχε επιτύχει το ΔΚ στην εκλογή των προέδρων της Βουλής και της Γερουσίας με την θετική ψήφο αρκετών εκλεκτόρων του Κ5Α του Γκρίλο. Θα μπορούσε έτσι να προχωρήσει και στη δημιουργία κυβέρνησης με στόχο την άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου, της σύνθεσης της Γερουσίας , του πολιτικού χρήματος, θέματα στα οποία υπήρχε συναντίληψη,  ώστε να ομαλοποιηθεί η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.

Η πρώτη επιλογή  του Μπερσάνι στο πρόσωπο του  Φράνκο Μαρίνι  πρώην προέδρου της Γερουσίας τη περίοδο Μπερλουσκόνι, άναψε το φυτίλι για τη μεγάλη κρίση –διάσπαση του κεντροαριστερού πόλου. Ο πρόεδρος του κόμματος  ΣΕΛ (Αριστερά, οικολογία, ελευθερία) Νίκι Βέντολα ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τον αριστερό πόλο και τον προγραμματισμό πανιταλικής συνάντησης, στις 8 Μαΐου,  για τη δημιουργία του νέου κόμματος της αριστεράς.

Πανηγύρια του Μπερλουσκόνι στη Βουλή, ξέσπασμα σε λυγμούς του Μπερσάνι ηγέτη της αριστεράς. Φούλ καταστροφή για το ΔΚ.